10 november Dag 3

Vanmorgen al om half acht een wandeling in de buurt gemaakt. Vergezeld door twee van de mannen van het centrum (één kan niet hoor) een flinke wandeling gemaakt. Ik hoopte van de smog gevrijwaard te zijn, maar helaas, iedereen stookt zijn ontbijt op vieze houtvuurtjes en de industrie doet er een dikke schep bovenop. Maar het was wel redelijk koel (25 gr.) en rustig; alleen veel riksja's die de mensen naar hun werk brachten.

Het is een mengeling van stad en platteland, soms zie je koeien die zielig aan een touw staan te wachten, waarschijnlijk tot ze worden geslacht. En stukken groen met bomen en vijvers met woekerende waterhyacinten, zodat je niet meer ziet dat het water is.
Gezellig is het wel, iedereen is op straat, eet er wat of zit  zijn waar aan te prijzen.

 Daarna is er een stroom van patienten (met hun familie) op gang gekomen, die begon om 8 uur en pas klaar was om  17.00 uur. Voor iedereen is er tijd, men

  

wacht netjes zijn beurt af. Vrijdag en zaterdag zijn de drukste dagen, want dan hebben mensen vaak vrij en dus tijd voor een doktersbezoek. En haast heeft men niet in Bangladesh, behalve de verkeersdeelnemers.
Men kan rustig uren zitten en niksdoen, dat kennen wij niet meer, tenminste ik ken het niet.
Dr. Arun nam ook genoeg tijd voor de studenten, die 3 x per week, gedurende 2 maanden, hier rondlopen.
Ik werd geacht acte de présence te geven, want alle patiënten wilden mij graag zien volgens dr. Arun.Het is mooi om te zien hoe hij mensen tegemoet treedt.
Ook vandaag een hele rits vertegenwoordigers ontvangen, die allemaal naar hier komen om mij hun producten te laten zien en op hun brabbelengels willen uitleggen dat zij de grootste producent zijn en de beste spullen hebben. Ze komen ook met allerlei giften, zoals shampoo, een presse-papier, schriftjes, koekjes, etc. Ik weet niet hoe gauw ik dat weer moet weggeven aan de medewerkers.

Vandaag ondertussen goed geobserveerd hoe de organisatie in elkaar zit, daar kan ik nog wel wat verbeteringen in voorstellen, net zoals het ordelijk werken. Iedereen gooit van alles op de grond en dan moet de schoonmaak het maar opruimen. Daar gaan we eens een een verandervoorstel voor maken.
Afijn, morgen weer zo'n drukke dag, maar gelukkig hoef ik dan niet de hele dag netjes op te zitten en pootjes te geven. Dan kan ik aan mijn werkplan verder.
Iedere nacht slapen er twee vrouwen bij me: Swety, een jonge vrouw die nog thuis woont, en Halima, die kinderen heeft maar een man die ook voor hen zorgt. Ze maken een bed op de grond en liggen samen gezellig te giechelen. Ze worden geacht op mij te passen, maar ik denk dat bij calamiteiten ik dat op hen zal moeten doen. Nu gaan we filmpjes van Michael Jackson kijken en dan.. naar bed!